بشر آزمایشگاهی چیست؟
بشر یکی از پرکاربردترین ظروف آزمایشگاهی می باشد. این ظروف استوانه ای شکل کف تخت بوده و عموما دارای لبه ای کوچک در دهانه ی خود به جهت راحت ریختن مایعات می باشند.
انواع بشر
بشرها از لحاظ ساختاری و شکل ظاهری و استفاده متداول به سه دسته تقسیم می شوند.
- بشرهای استاندارد یا کوتاه یا بشر گریفین که عموما دارای ارتفاعی به اندازه ی ۱٫۴ برابر قطر آن را دارند. این بشرها برای هدف های مختلفی از جمله آماده سازی محلولها و آزمایشات شیمیایی استفاده می گردد.
- بشر های بلند یا برزلیوس ارتفاع آنها تقریبا دو برابر قطر است. این بشرها اغلب برای تیتراسیون استفاده می گردد.
- بشرهای تخت یا کریستالایزر برای انجام کریستالیزاسیون به کار می رود. اما عموما به عنوان وسیله ای برای گرم کردن در حمام داغ استفاده می شود.
جنس انواع بشر
شیشه های بوروسیلیکاتی یا پیرکس (مقاوم به حرارت) و همچنین مقاوم در برابر فعل و انفعالات شیمیایی با حجم های مختلف
بشرهای پلاستیکی دو دسته اند:
- پلی پروپیلن: این نوع لیوان ها تحمل دمایی بالایی ندارند.
- PTFE: پایداری شیمیایی و محدوده ی وسیع دمای کاری تا ۲۹۰ درجه سانتیگراد
بشرهای فلزی دو دسته اند:
- فولاد زنگ نزن: عموما بشرهای فلزی از این دسته اند. پایداری شیمیایی و مقاومت دمایی بسیار بالا
- آلومینیوم: با توجه به محلولی که داخل آن ریخته می شود این نوع انتخاب می گردد.
سایر ویژگی های بشر
حالتها
بشرها اغلب دارای درجه بندی بوده که همراه با خطی روی جداره آن می باشد که مشخص کننده حجم است. البته این درجه بندی برای اندازه گیری دقیق حجم نمی باشد و برای این منظور استوانه مدرج یا یک فلاسک حجمی بسیار مناسب تر می باشد.
تفاوت استوانه مدرج و بشر
هر دو از شیشه آلات آزمایشگاهی هستند که کاربرد خاصی دارند. استوانه مدرج(مزور) برای تعیین حجم مایع، دقیق تر از بشرها هستند. اما بشرها برای همزدن و مخلوط کردن و حرارت دادن مواد به کار می رود. استوانه مدرج به دلیل کمتر بودن قطر آن نسبت به بشر، برای همزدن و مخلوط کردن مناسب نمی باشد.
تفاوت ارلن و بشر
ارلن را می توان توسط چوب پنبه یا شیشه آلات مسدود کرد اما لیوان آزمایشگاهی یا باز است. از طرفی دیگر به علت گردن باریک ارلن و بالن ، خروج بخارات از آنها کمتر از بشر می باشد.